Marly doet mee aan de Vierdaagse - Rollen op de Via Gladiola

Vier keer 30 kilometer rolden en liepen Marly Seegers en Ell Jans vorig jaar tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. Voor Marly was het een test: “Gaat het me lukken in de rolstoel?” Het ging fantastisch: voor Marly een ommekeer in haar leven. Daarom gaat ze dit jaar voor de volle bak: vier dagen lang 40 kilometer wandelen.

Hoe kwamen jullie zo gek om je in te schrijven voor de Nijmeegse Vierdaagse?

Marly: “Toen ik een paar jaar geleden hoorde dat het voor rolstoelgebruikers mogelijk is om mee te doen aan de Vierdaagse wilde ik graag meedoen. Toen ik nog niet in een rolstoel zat, dacht ik altijd: ‘dat wil ik een keer meemaken’, maar het kwam er nooit van. Ik vroeg Ell, die ik kende van de Zonnebloem, of ze mee wilde, want als rolstoeler heb je wel iemand nodig die je begeleidt.”
Ell: “Eerlijk gezegd stond ik niet meteen te springen. Ik was ook sceptisch, want Marly ging meestal hooguit 5 kilometer eropuit met haar rolstoel. Hoe moesten we dan 30 kilometer halen?”

Maar jullie hebben je uiteindelijk toch opgegeven?

Ell: “Ja! Uiteindelijk dacht ik: ‘wie ben ik om te zeggen dat het niet gaat lukken?’. We zijn gewoon gaan trainen. Eerst 5 kilometer, toen 10 en dan steeds een stuk verder. De voorbereiding was hartstikke leuk en gezellig. En het vele wandelen samen heeft Marly’s leven zó positief veranderd, alleen al daarom was meedoen de moeite waard!”
Marly: “Nou inderdaad. Ik ben door het wandelen fysiek veel sterker geworden. En ik heb er heel veel leuke mensen door leren kennen. We melden ons aan bij een groep: de X-toppers. Die maken het voor mensen met een beperking mogelijk om deel te nemen aan de Vierdaagse door bijvoorbeeld extra ondersteuning op pauzeplaatsen.”

Hoe was het om aan de Vierdaagse mee te doen in een rolstoel?

Marly: “Geweldig! Je doet mee in een gewone alledaagse rolstoel. Mijn rolstoel is handbewogen en staat in een actieve stand. De rolstoel staat dan iets schuiner, met het gewicht meer op de achterwielen, zodat sturen eenvoudiger is. We hebben veel geoefend en zijn toen de uitdaging aangegaan!”
Ell: “Die uitdaging zat ‘m er vooral in om de knop in je hoofd om te zetten, van: ‘ik kan zoiets niet’ naar ‘ik ga dat doen!’. Jij hebt dat geweldig gedaan Marly. Je kunt zoveel meer dan je denkt.”
Marly: “De Zevenheuvelenweg was wel zwaar. De hellingsgraad is flink en daar moet je tegenop rollen, maar uiteindelijk ging dat gemakkelijker dan ik had gedacht. Dat komt vast door de goede training. Als je dan uiteindelijk over de Via Gladiola rolt en iedereen je aanmoedigt… Dat is een fantastisch gevoel.”

Is het makkelijker of moeilijker om de Vierdaagse te voltooien in een rolstoel?

Marly: “Volgens mij maakt het weinig verschil. Lopers krijgen blaren op hun voeten, rolstoelers eerder op hun handen. Dus je ervaart hetzelfde ongemak. Blijkbaar had ik voldoende eelt gekweekt, want ik heb geen last gehad van blaren.”

En nu bereiden jullie je voor op de Vierdaagse van juli?

Ell: “Zelf ga ik de Vierdaagse niet meelopen, maar ik doe wel mee met de trainingsrondjes.”
Marly: “Dit jaar gaat mijn zoon Michiel mee, want zonder begeleider is het heel moeilijk. Doordat je lager zit dan de lopers, zie je heel veel niet wat wel belangrijk is. Ik vind het gezellig dat Ell en ik nog steeds samen trainen. Daarnaast oefen ik ook samen met een groep van de X-toppers, want ook dit jaar doe ik weer samen met hen mee. En zelf ga ik vaak op en neer naar Venray in mijn rolstoel. Ik kan het iedereen aanraden om lekker naar buiten te gaan en te gaan wandelen, ook als je in een rolstoel zit. Twijfel je of het lukt? Zoek een maatje, want samen is het makkelijker en gezelliger. Je hoeft heus niet meteen aan de Vierdaagse mee te doen, maar eropuit trekken is gewoon heerlijk!”

De foto bij dit artikel is gemaakt door Henk Lammen, Peel en Maas Venray