Zussen na 12 jaar herenigd door Zonnebloemreis
Magda en haar dochter Dineke gaan graag op vaarreis met MPS de Zonnebloem. Toen Magda hoorde dat het schip deze keer een stop zou maken in Medemblik, ontstond een wens. Ze wilde niets liever dan haar zus Dien, die in Friesland woont en wie ze door omstandigheden al twaalf jaar niet meer had gezien, treffen. Haar wens ging in vervulling. Na al die jaren sloten de zusjes elkaar zielsgelukkig weer in de armen.
Magda liep als kind polio op, waardoor ze ook toen ze zelf al een gezin had soms lange tijd in het ziekenhuis moest verblijven. Zus Dien ving dan Magda’s gezin op en werd voor Magda’s dochter Dineke een tweede moeder. “Wij woonden met ons gezin op de eerste etage en tante Dien met haar gezin op de tweede etage. Mijn moeder lag soms acht weken in het ziekenhuis na een operatie. Tante Dien zorgde dan voor mij en mijn zus. Zo hebben we zeven jaar gewoond met z’n allen. Ik heb zoveel fijne herinneringen aan die tijd en aan mijn tante. Mijn moeder komt uit een gezin van negen en heeft nog meer lieve zussen, maar Dien heeft bij ons allebei een speciaal plekje in ons hart.” Magda knikt: “Ik was zo blij met de steun van mijn zus en haar goede zorgen voor mijn kinderen. Het was in die jaren ook heel gezellig. We hebben veel plezier gehad samen.”
Herinneringen ophalen
Ook voor Dineke was het dus een weerzien om zich op te verheugen. “Ik vergeet nooit hoe ze op elkaar afrolden. Ze lijken zo op elkaar dat tante Dien riep: ‘Dat ben ik’! Toen vlogen ze elkaar in de armen en kusten en knuffelden elkaar. Hun blijdschap was erg ontroerend om te zien.” De zussen doken samen een terrasje op en genoten met volle teugen van het weerzien. “Mooi om te zien hoe vertrouwd het meteen weer was tussen die twee.” Samen haalden ze herinneringen op aan vroeger. “Van vroeger herinnert ze zich dingen levendig. Als ik ergens over begon, gingen haar ogen glimmen. Ze maakte veel grapjes, net als vroeger, waar we allemaal om moesten lachen.”
Elektrische rolstoel
Dat de zussen elkaar zo lang niet hadden gezien komt door allerlei factoren waar ze niets aan konden veranderen. “Mijn vader was de laatste jaren van zijn leven aan het dementeren en lange afstanden afleggen ging niet. Na zijn overlijden, was mijn moeder zelf niet meer in staat om zo’n stuk te reizen. Van Rijswijk naar Heerenveen is een heel eind.” Hetzelfde gold voor zus Dien, die ook afhankelijk is van een rolstoel.
De laatste keer
Wel hielden de zussen via de telefoon contact. Maar er gaat niets boven elkaar kunnen zien en aanraken. “Mijn moeder is 92 en Dien 90. Ik ben zo dankbaar dat ze dit op hun hoge leeftijd nog hebben mogen meemaken. Heel mooi dat dit zo kon, want met het Zonnebloemschip kan mijn moeder wel prima reizen.” Magda teert nog steeds op de gezellige middag die niet alleen het hoogtepunt vormde van de vaarreis, maar ook van haar jaar. “Ik besef dat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat ik mijn zusje heb gezien. Daarom is dit weerzien extra bijzonder, het is een moment dat ik altijd zal koesteren.”
Meer informatie
Wil je ook onbezorgd genieten tijdens een vakantie met MPS de Zonnebloem? Bekijk dan ons aanbod van de komende vaarvakanties of vraag onze vakantiegids aan.
