Wij willen bij oma in de auto
De hele familie Neelen is erbij. Zoon Stefan achter het stuur van de Zonnebloemauto en de vier kleinkinderen met oma achterin. Ze rijden het safaripark in en al snel nadert een groep giraffen. De kinderen schreeuwen het uit. “Kijk oma! Ze likken de ramen!”. Oma Ria kijkt ook naar de dieren, maar meer nog naar de vrolijke gezichten voor zich.
McDonald's
Het liefst hebben Ria en haar man Toon hun kleinkinderen altijd om zich heen. “Ze komen vaak op bezoek en blijven soms logeren. Maar ze een dagje meenemen is moeilijk. Vanwege mijn elektrische rolstoel moet ik met aangepast vervoer reizen. Dan voel ik me niet vrij. Je moet vooraf aangeven hoe laat je naar huis wilt en de kinderen en kleinkinderen kunnen niet mee. Dat is dus nooit eens ‘samen uit, samen thuis’ en op de terugweg nog even langs de McDonald's… ‘Waarom kan je niet mee, oma?’, vragen ze dan.”
Met de Zonnebloemauto kan het vandaag wél. “Echt een geweldig ding!”, roept Ria terwijl ze achteruit de oprijplaat van de auto afrijdt. “Ik pas er makkelijk met mijn elektrische rolstoel in. Perfect voor ons, want in onze auto past alleen een duwrolstoel. Op de plaats van bestemming heb ik dus altijd iemand nodig die me de auto in en uit helpt en die me vervolgens duwt. Dat is te zwaar voor Toon, die zelf een TIA en een hartinfarct heeft gehad.”
Een eitje
Vandaag is zoon Stefan de chauffeur. Hij gooit de achterklep dicht zodra Ria eruit is. “Een mooi ding”, gebaart hij. “Ideaal dat je zelf kunt rijden. En het vastzetten van de rolstoel is een eitje.” Dochter Conny reed met haar man, vader en schoonzus achter de Zonnebloemauto aan. “De kleinkinderen wilden per se bij oma in de auto”, vertelt ze lachend. En dat heeft ze geweten. Ria: “We hadden zóveel bekijks met z’n allen. De heenreis alleen was al een groot feest.”
Oma is er bij
In de Zonnebloemauto vertrekt de familie richting de wilde dieren. Iedereen geniet van al het moois dat ze vanuit de auto kunnen zien. Na de safari is het tijd voor een kopje koffie en wat fris. Ze praten nog na over de dieren zie ze zijn tegen gekomen. “Zebra’s, kamelen, herten. Mooi!”, vertelt Bryan. Robin knikt. “En we vinden het heel erg leuk dat oma er bij is. Want die gaat niet zo vaak mee.” De twee meiden Marissa en Rachel reageren enthousiast. "Ja! Dit doen we snel nog een keer, hè oma?"
Nooit vergeten
De kleinkinderen zijn extra speciaal voor Ria. “Ze zijn heel belangrijk voor me. Vanwege mijn ziekte heb ik zelf vroeger hulp gekregen bij de opvoeding van mijn kinderen, ik lag zelf veel op bed. Voor mijn gevoel heb ik dat nooit helemaal goed kunnen doen. Dat probeer ik nu een beetje in te halen met deze vier schatten. Deze dag zullen we nooit vergeten.”