Eindelijk weer eens echt met zijn tweetjes

Als je verliefd bent, wil je niets liever dan bij elkaar zijn. Met z’n tweetjes. Voor Gerrit (80) en Trini (69) zijn deze momenten heel schaars. Vanwege haar handicap woont Trini in een verzorgingshuis. Daarom gaan ze er elk jaar samen tussenuit. Met de Zonnebloemauto. 

Toen Gerrit vier jaar geleden bij de seniorenvereniging aan een tafel kwam te zitten met Trini, trok zij meteen zijn aandacht. “’Wat een leuke meid’ dacht ik.” Ze raakten aan de praat en bleken beide hun partner verloren te hebben. Er bloeide wat moois op en ze besloten samen wat op te bouwen. “We besloten ons eigen huis te houden, maar wel samen leuke dingen te doen.”

“Ik geef niet op”

Nog geen half jaar later sloeg echter het noodlot toe. Trini kreeg een herseninfarct en raakte halfzijdig verlamd. “Dat was verschrikkelijk. Daar hadden we natuurlijk beiden niet om gevraagd. Maar haar in de steek laten? Dan kan ik niet. Ik ben er voor haar en geef niet op.”

Elkaar vasthouden

Trini kwam in een rolstoel terecht en moest verhuizen naar een verzorgingshuis, waar ze 24-uurszorg krijgt. Gerrit woont op tien minuten lopen bij haar vandaan. “We zien elkaar nog geregeld, maar amper met z’n tweetjes. We kunnen niet meer samen slapen en de hele dag door komen verzorgenden over de vloer. Gewoon elkaar even vasthouden of knuffelen. Wat privacy. Die momenten missen we enorm.”

De Zonnebloemauto

De enige manier om écht samen te zijn, is om alles letterlijk even achter te laten. “Weg van de sleur, het geregel en de afspraken. Gewoon zij en ik. Zelf ons eigen plan trekken. Gaan waar we zelf willen, op het moment dat het ons uitkomt.” En dus gaat het stel een paar keer per jaar een of meerdere nachtjes weg met de Zonnebloemauto. “Ik rijd en Trini kan heel gemakkelijk achterin. De auto is bovendien betaalbaar, wat voor ons met ons AOW’tje heel belangrijk is. Dit is perfect!”

Verjaardag vieren

Dit najaar rijden ze naar het pittoreske Duitse dorpje Bad Rothenfelde en blijven er drie nachten slapen. Om de verjaardag van Trini te vieren. “Dat maakt het extra speciaal”, vertelt Gerrit. Het verliefde stel vindt een hotel met de juiste voorzieningen en Gerrit neemt voor de drie dagen de zorg op zich. “Dat is zwaar, maar dat heb ik er voor over. Zeker als ik mijn vriendin zie stralen.”

“We zijn er voor elkaar”

De twee bezoeken de rozentuin en slenteren over de boulevard. “En als wij vanavond naar een pizzeria willen, dan doen we dat. Dat soort kleine dingen zijn voor veel mensen heel vanzelfsprekend, maar voor ons niet. Voor ons is het de ultieme vrijheid.” ’s Avonds slaapt het verliefde stel sinds lange tijd weer in hetzelfde bed. “Dicht tegen elkaar aan liggen, elkaar een knuffel kunnen geven. Dat hebben we zo lang moeten missen. Het geeft zo’n goed gevoel. Zodat we weer even weten: we zijn er voor elkaar. Samen.”