“Wat ik zo leuk aan hem vind? Heel veel! Hij is lichamelijk beperkt, maar in zijn hoofd is hij niet beperkt. Hij is zó vrij in zijn manier van denken. Ziet altijd mogelijkheden. Heeft de niet aflaatbare drang om wat van het leven maken. Zo was hij voor ons huwelijk steeds maar aan het oefenen om staand zijn jawoord te geven. Dat wilde hij per se. En daar gaat hij dan ook echt vol voor. Daar heb ik veel bewondering voor.”
En toen was de Grote Dag aangebroken. Aswin ziet Michaéla voor het eerst als bruid. "Ik dacht: wat een mooie dame! Ik had nooit gedacht dat ik zou trouwen met een gezond iemand." Michaéla wuift zijn woorden weg: "Ik zie geen beperking, ik zie mensen. Of iemand een beperking heeft, vind ik niet belangrijk." Aswin glimlacht: "Als ik met andere mensen ben, moeten ze altijd even door mijn handicap heen kijken. Zij heeft dat nooit gehad. Dat ze daar zo anders in staat, vind ik heel bijzonder. Daardoor vergeet ik zelf ook mijn handicap."
400 mensen wachten het bruidspaar op in de Paaskerk in Amstelveen. Omdat Aswin in een elektrische rolstoel zit, gingen ze in een aangepaste auto. Maar wel in stijl! “We hebben de Zonnebloemauto gepimpt tot trouwauto. Welzorg, de verhuurlocatie, was zo aardig om de auto extra mooi voor ons op te poetsen en vrienden van ons hebben ‘m versierd met bloemen. Als een echte trouwauto dus. Onze Zonnebloemvrienden vonden het heel leuk dat we met de Zonnebloemauto trouwden. En omdat hij er zo mooi uitzag wilden ze allemaal met de auto op de foto”, lacht Michaéla.
De wens om staand zijn jawoord te geven, heeft Aswin terplekke losgelaten. "Er gebeurt zoveel op zo'n dag. Al die mensen die speciaal voor ons zijn gekomen. Carola Smit die de prachtigste liedjes staat te zingen. Het was overweldigend.” Michaéla slaat een arm om haar kersverse man heen: “Of je zit of staat maakt niet uit, zolang je maar de juiste aankijkt als je ‘ja’ zegt. Op zo’n moment gaan dingen altijd anders dan je van tevoren had bedacht. Toen we ons feest openden met een dans, die we talloze keren hadden geoefend, was ik alle pasjes opeens kwijt.”
Gelukkig kon dat de pret niet drukken. Het bruidspaar was het stralend middelpunt. Met al hun familie, vrienden en kennissen om hen heen. Om 01.00 uur staat de trouwauto klaar om het bruidspaar naar het hotel te brengen. ‘Fijne huwelijksreis’, roepen de gasten. Na een laatste zwaai rijden ze hun toekomst tegemoet. En de gasten worden getrakteerd op het vrolijke geratel van de blikjes achter de auto. Net als in de film!